Najlepsze 100 wyścigowych kilometrów ever! - relacja z Varmia Gravel 2025

   

Kalendarz imprez gravelowych jest obecnie tak nabity, że można byłoby startować w zasadzie w każdy weekend w minimum dwóch wyścigach. Z jednej strony powoduje to, że wiele zawodów trzeba odpuścić. Z drugiej zaś - startuje się tylko w tych najlepszych. A nie wątpliwie do takich zaliczyłbym Varmię Gravel. Zresztą nie będę czarował - mam sentyment do tej imprezy, bo pochodzę z Warmii. Wyjazd do Majd to zawsze pretekst, żeby wrócić w rodzinne strony, odwiedzić rodziców. I choć każdego roku (startuję tutaj od pierwszej edycji w 2023) obiecuję sobie, że tym razem będę spał na miejscu, żeby nie tracić sił i czas na dojazdy to zawsze kończy się jeżdżeniem przez 4 dni z Lidzbarka i do Lidzbarka. Cóż - może za rok ;)

Kolarstwo gravelowe w Polsce oraz kierunki jego rozwoju

Rysunek 1 Pierwsza wersja RONDO Ruut CF2

Czym jest gravel? Jest niczym innym jak uzupełnieniem rynku o nowy typ roweru. Tylko czy, aby na pewno nowy? Według mnie tak. Choć początkowo podchodziłem bardzo sceptycznie do gravela to po kilku latach przekonałem się, że jest to coś zupełnie innego niż MTB, szosa czy rower przełajowy.

Gravel wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych, gdzie był idealnym rozwiązaniem dla osób chcących poruszać się w lekkim terenie, po słabej jakości trasach asfaltowych. W miejscach, gdzie rower szosowy nie dawał sobie rady, a korzystanie z roweru górskiego porównywalne byłoby ze strzelaniem z armaty do kaczek.

Trzej muszkieterowie - relacja z Great Lakes Gravel 2022

     Po zeszłorocznej edycji początkowo mówiłem, że nigdy więcej tu nie wrócę. Później moja stanowczość i zdecydowanie nieco osłabły. A w dalszej kolejności... nabrałem ochoty na powrót na trasę GLG. Tyle tylko, że tym razem moim celem miało być nie samo ukończenie, a powalczenie o jak najlepszy wynik. 

    W zasadzie jeszcze mniej więcej na miesiąc przed imprezą wierzyłem, że tak właśnie będzie. Aczkolwiek im bliżej było dnia startu tym więcej rzeczy szło totalnie nie po mojej myśli. Zaczynając od 7anna, która wystawiła mnie na kilka dni przez imprezą i zostawiła bez roweru (choć wszystko mieliśmy wcześniej dogadane), przez zapalenie krtani jakiego się nabawiłem tuż przed imprezą (miałem nawet wykupiony antybiotyk, choć zamierzałem go wziąć dopiero jakby pojawiła się gorączka) kończąc na fatalnym stanie mojego Krossa którego jako tako (koronki do kasety dobrałem z kilku różnych znalezionych w garażu, a mleko do tylnej opony z 3 różnych gum - efekt montowania roweru na 2h przed odjazdem). 

Historia pisze się na naszych oczach - relacja z historycznych I Gravelowych Mistrzostw Polski Starachowice 2022

fot. Gravel Man

    Mam w głowie wiele imprez, w których planuję / chciałbym wziąć udział. Po głowie chodzi mi od dawna Wanoga czy szosowy Cyclassics w Hamburgu. I tak mija kolejna edycja, a ja jakoś nie pojawiam się na starcie. Zapewne podobnie byłoby z pierwszymi Gravelowymi Mistrzostwami Polski, gdyby nie wiadomość od Bodzia - "MP Gravel chcesz jechać ze mną?". To zdanie sprawiło, że mrzonka o starcie zamieniła się w plan. Co prawda szybko podziękowałem Michałowi za propozycję, ale jak zacząłem planować szybko okazało się, że jak mam gdzieś jechać to chcę jechać z Pati. Głosu sprzeciwu nie było więc szybko zarezerwowałem hotel.

Historia pewnego segmentu...

    Pamiętam jak dziś moment kiedy dotychczas niepodważalna pozycja biegania w moim sportowym życiu została nieco zachwiana. Był rok 2015 - kiedy mówiłem o uprawianiu sportu wiadomo było, że mówiłem o bieganiu. Inne aktywności? Sporadycznie, bez większego zaangażowania i na pewno bez pasji. Byłem na szkoleniu w Koszalinie, gdzie odbywał się bieg sztafetowy na dystansie 100 kilometrów. Szalona idea wymagała zaangażowania szalonych osób, biegowych świrów, a za takiego właśnie uważałem Michała. Długo go nie namawiałem na przyjazd. Ba! Na przyjazd rowerem! Bo jak szaleć to szaleć - plan był taki, że po zakończeniu sztafety (oprócz nas drużyna miała jeszcze 3 członków) ruszymy pociągiem do Słupska, a dalej do Trójmiasta rowerami!

Szukając powodu - relacja z Kaszubski Gravel Kartuzy 2022

     Od imprezy minęło już trochę czasu, a u mnie ciągle nie pojawiła się relacja. Jednak zawsze wypadało coś ważniejszego albo - nie będę ściemniał - nie chciało mi się do tego siadać. Już nawet nie o to chodzi, że jakby nie było będzie to relacjonowanie własnej porażki. W końcu z tych można wyciągnąć więcej nauki niż z pięknych zwycięstwo. Niemniej cała impreza (choć zorganizowana na tip top), cały ten dzień nie będą mi się dobrze kojarzyły. Zbieg zdarzeń około sportowych sprawił, że na starcie nie powinienem się w ogóle pojawić - ale się pojawiłem 🤷‍♂️. A skoro w sobotni poranek zameldowałem się w Kartuzach to nie było innego wyjścia - trzeba jechać.

Nic dwa razy się nie zdarza? Czy na pewno?- relacja z Cyklo Gravel Gdańsk 2022

Fot. cyklo.info.pl/

    Są takie zawody, które są po prostu do odhaczenia. Często nawet nie chce mi się specjalnie rozpisywać o startach w takich impreza. I nie jest to żaden zarzut do organizatorów, bo mogą to być naprawdę rewelacyjnie zorganizowane wyścigi. Mną po prostu nie targają żadne emocje, a bez emocji to nie jest to samo. 

    Czy taką właśnie imprezą był ostatni Cyklo Gravel Gdańsk? Oj nie! Zdecydowanie nie. Byłem nakręcony na tą imprezę, chociaż nie ukrywam, że zeszłotygodniowe starty w GPA zakończone dwukrotnym podium, zdjęły nieco presji jaką na siebie gdzieś w głowie nakładałem.