XV Bieg Niepodległości - Fantastyczne zakończenie sezonu!

   Co to były za zawody! Tego nie da się opisać słowami! Ta euforia na mecie była niesamowita. Ale zacznijmy od początku.

   W sobotę pojechałem do Pati i zostałem na noc dlatego w niedzielę rano wskoczyliśmy w samochód i pojechaliśmy do Gdańska. Na podwórku było około 7 stopni, a więc nie najgorzej biorąc pod uwagę fakt, że mamy listopad. Pytanie tylko jak się ubrać w taką pogodę na zawody. Po konsultacjach z Patrycją uznałem, że założę spodenki, koszulkę termoaktywną z długim rękawem i na to koszulkę techniczną na ramiączkach. Mając jednak na uwadze fakt, że z naszą pogodą różnie bywa, wrzuciłem do plecaka leginsy, bluzę i t-shirt. Wiele to nie ważyło, a dawało komfort psychiczny, że w razie czego można dopasować strój do każdej aury. Tym razem nie miałem najmniejszego dylematu jeśli chodzi o wybór butów. Patrycja, w dniu w którym kupiła mi leciutkie Adidasy Ace 3 stwierdziła, że to jest jej wkład do mojego rekordu. Nie miałem więc innego wyjścia jak właśnie w nich spróbować powalczyć z czasem.

W Gdyni byliśmy już około 13, jednak zanim udaliśmy się  na Skwer, odebraliśmy nasze pakiety startowe od Mańka rodziców. Skoro zapisanych było ponad 3,5 tysiąca ludzi nie chcieliśmy ryzykować stania w długich kolejkach w niedzielę i poprosiliśmy Mańka, żeby odebrał nam numery dzień wcześniej.

   Przed samym biegiem podjąłem decyzję, że jednak zrezygnuję z długiego rękawa - koszulka na ramiączkach + spodenki będą bardziej odpowiednie do bicia rekordu, a od samego początku nie ukrywałem, że właśnie po to pojechałem do Gdyni. Krótka rozgrzewka, dobre ustawienie się na starcie i można było zaczynać.

   Pierwszy kilometr to jak zawsze szukanie odpowiedniego miejsca w stawce blisko 3 tysięcy ludzi. Czas 3:45, czyli za mocno. Kolejne tysiąc metrów biegło mi się bardzo komfortowo, zbyt komfortowo - 4:03. Dalej więc nie mogłem złapać odpowiedniego tempa. To udało mi się dopiero na kolejnym odcinku. Trzy minuty i 49 sekund było odpowiednim czasem, biorąc pod uwagę, że w tym miejscu biegło się z górki. Kolejne kilometry to odpowiednio 3:52, 3:54, 3:54. W tym momencie zacząłem się zastanawiać czy aby na pewno dam radę utrzymać to do końca. Efekt? Zwolniłem do 4:03. Jak się później okazało niepotrzebnie, gdyż na 8. kilometrze wróciłem do swojego tempa 3:54, a na 9. i 10. jeszcze przyspieszyłem (3:51 oraz 3:25). Na metę wbiegałem z wysoko uniesionymi rękoma w geście zwycięstwa! Mój czas to:

38:36!!!

   Oczywiście zaraz za metą buziak od Narzeczonej i jak zawsze słodka niespodzianka. Tym razem rogalik świętomarciński. XV Bieg Niepodległości w Gdyni nie tylko dla mnie okazał się szczęśliwy. Świetne czasy odnotowali również inni Biegacze z Północy - Mała (48:37), Karolina (53:01), Sołtys (46:53), Maniek (46:12), Włodi (49:45), Łukasz (41:19).
Po biegu wszyscy w dobrych humorach udaliśmy się do Gdańska, gdzie zrobiliśmy kameralne Pasta Party i wspólnie świętowaliśmy zakończenie sezonu 2012! Chociaż niektórzy z nas jeszcze mają w planach ważne starty w tym roku (co nie Mała? :)).

XV Bieg Niepodległości - fotorelacja autorstwa Pati

XV Bieg Niepodległości - wyniki

Dzięki wszystkim którzy trzymali kciuki!