Jak się biegało? Śpiewająco!

   Dzisiaj problemów z zebraniem się na bieganie nie miałem, nawet najmniejszych. Mało tego - dzisiaj cieszyłem się na samą myślę, że pobiegam. Nie wiem skąd aż tak dobre samopoczucie z rana, ale chyba nie warto w to wnikać. W końcu najważniejsze, że humor dopisywał.

   Chwilę przed 7 wyszedłem przed blok, uruchomiłem "Gremlina" i zdałem sobie sprawę, że jest... ciemno! Kiedy, w czwartek, byłem ostatnio o tej porze na treningu nie zwróciłem na to uwagi, ale teraz nie dało się tego nie zauważyć. Jak tak dalej pójdzie to będę musiał zaopatrzyć się w czołówkę.

W planach na dzisiaj była "chełmska dyszka" w wersji "rewers", czyli zamiast pobiec od razu wzdłuż Havla, poleciałem Wilanowską w dół. Na wysokości Nieborowskiej zajechał mi drogę jakiś samochód więc odruchowo odbiłem w lewo i... pobiegłem dalej nową trasą. Stwierdziłem, że może to znak, że dzisiaj jest dobry dzień na odkrycie kolejnych uliczek. Nowa trasa, świetny humor - poranne bieganie wprawiło mnie w tak dobry nastrój, że złapałem się na tym, że biegnąc śpiewam sobie pod nosem.

   Ostatecznie zabrakło mi 156 metrów do 11 kilometrów, dlatego przez myśl przeszło mi, żeby przebiec jeszcze małą pętlę pod blokiem. Jednak ostatecznie zrezygnowałem, bo przecież nie dla dystansu wychodzę codziennie rano na trening.

   No i na koniec wspomnę jeszcze o zdjęciu, które zamieściłem w lewym górnym rogu. Fotografia przedstawia kładkę dla pieszych przy Auchan w Gdańsku. Kiedy jeszcze mieszkałem na Jasieniu biegałem, niemal każdego dnia, do tej kładki i z powrotem. Natomiast kiedy miałem dłuższe wybieganie pokonywałem ją w drodze do Pępowa, do Mojej Pati oraz w drodze na Kiełpino. Pamiętam jak wyczekiwałem na jej otwarcie, żeby w końcu wypuścić się gdzieś dalej "w świat".