Stało się - pierwsze zwycięstwo!

   Na dzisiejszy dzień miałem w sumie zaplanowany trening składający się z dwóch części. Zachęcony dobrym występem przed tygodniem, postanowiłem wziąć udział w zawodach z cyklu ParkRun. A jako, że bieg ten obywa się w Park Reagana na Przymorzu zdecydowałem, że tak jak ostatnio, dobiegnę na miejsce startu. Trochę obawiałem się o swoją dzisiejszą formę, gdyż wczoraj świętowaliśmy Sołtysa urodziny, przez co położyłem się spać nieco później niż normalnie. Jednak moje zmartwienia okazały się być bezpodstawne.

   Od samego rana czułem się bardzo dobrze. Tradycyjnie już, zaraz po przebudzeniu, zaaplikowałem sobie solidną porcję owsianki i chwilę po 7 zacząłem się "stroić" na zawody. Temperatura poniżej -12 stopni nie zachęcała mnie do wyjścia z domu, jednak dla biegacza pogoda to marna wymówka i tak około 7:30, tak jak zaplanowałem, wyruszyłem spod bloku. Miałem przed sobą 12-kilometrową trasę, czyli za krótką jak na 90 minut. A tyle właśnie dzieliło mnie od startu. Popełniłem drobny błąd planistyczny.

Otóż o 7:30 miałem zacząć się ubierać, a wystartować około 7:45. No ale nic, było już za późno, żeby się cofać więc zdecydowałem, że najlepszym rozwiązaniem będzie wydłużenie trasy. Biegłem sobie tam gdzie mnie nogi niosły, kiedy na 10. kilometrze zdałem sobie sprawę, że do startu zostało niecałe 45 minut. Byłem w tym momencie w okolicach meczetu i wydawało mi się, że do parku Reagana mam jeszcze mnóstwo kilometrów. Postanowiłem więc przyspieszyć, w końcu nikt na mnie nie poczeka ze startem. Podkręciłem tempo i w rezultacie zameldowałem się na miejscu... o 8:40. Na szczęście czekały już na mnie Mała i oczywiście Pati. A jak była Pati to było wiadomo, że dzisiejszy bieg będzie okraszony sporą ilością zdjęć :) Ostatecznie zanim zaczął się ParkRun przebiegłem 15 kilometrów i 211 metrów w średnim tempie 4:40/km.

   Chwilę przed 9 ustawiliśmy się na linii startu, a punktualnie o pełnej wystartowaliśmy. Od początku wysunąłem się na prowadzenie. Widziałem jednak, że tuż za mną biegnie dwóch innych zawodników. W każdej chwili spodziewałem się ataku z ich strony. Tempo jednak nie było specjalnie zawrotne. Póki nikt nie naciskał nie zamierzałem wypluwać płuc. Czułem, że mógłbym podkręcić, ale nie było takiej potrzeby do póki utrzymywałem się na czele. Taka sytuacja utrzymywała się przez całe pierwsze okrążenie. Im bliżej końca tym bardziej obawiałem się ataku, dlatego na drugiej pętli nieco przyspieszyłem. Ostatecznie udało mi się jeszcze powiększyć przewagę. Zameldowałem się na mecie z czasem 19:19, czyli poprawiłem wynik sprzed tygodnia. Jednak co najważniejsze - wygrałem swój pierwszy bieg! To co czułem na mecie było niesamowite. I cieszę się, że była ze mną Moja Ukochana Pati i siostra, która ostatecznie uplasowała się na 2. pozycji wśród kobiet!

  

26.01.2013 ParkRun Gdańsk - fotorelacja autorstwa Pati